در فتنه سال گذشته مردم آشکارا مشاهده کردند که این فتنه، نه تنها طرح براندازی یک نظام بلکه طرح براندازی یک ملت بود و دشمن ریشه‌کنی هویت ایرانی به مثابه ملت را نشانه رفته بود.
فارس‌پلاس؛ داود مهدوی‌زادگان در یادداشتی نوشت: یک سال از وقوع فتنه ترکیبی گسترده علیه انقلاب و نظام اسلامی می‌گذرد. شاید بتوان فتنه ۴۰۱ را مادر فتنه‌های چهار دهه اخیر نامید. به طوری که از حجم گسترده برنامه‌ریزی عملیات براندازی و تدارک کار از ماه‌ها و سال‌ها قبل می‌توان پی به این مطلب برد. اگر چه دو نهاد امنیتی در بیانیه مشترک در همان ایام اغتشاشات، گستردگی ابعاد این برنامه شوم را برملا کردند، ولی ملت خود نیز در کف خیابان شاهد گستردگی توطئه براندازی بود. مردم آشکارا مشاهده کردند که این فتنه، طرح براندازی نه یک نظام بلکه براندازی یک ملت بود. دشمن ریشه کنی هویت ایرانی به مثابه ملت را نشانه رفته بود. از این رو، ۲۵ شهریور 1402 یادآور پایان آغاز حرکتی ضد دینی و ضد ملی است. گرچه چنین روزی سالگرد توطئه ای بزرگ و سنگین است ولی بالاتر از آن، سالگرد پیروزی ملت در شکست توطئه عظیم دشمن هم هست. به یقین فهم شکست فتنه بزرگ ۴۰۱ از جهات مختلف برای هر دو طرف مخالف و موافق اهمیت دارد. در این میان، مهمترین مسأله عبارت از شناسایی عوامل یا دلایل این شکست است. علت و دلیل این شکست بزرگ چه چیزی می‌تواند باشد؟ قطعا عوامل زیادی در پدید آمدن این شکست نقش داشته است لکن در اینجا به یک عامل مهم بسنده می‌شود. به نظر می‌رسد که مهمترین دلیل شکست فتنه بزرگ ۴۰۱ توهم بزرگی است که جبهه معارض و مخالف و معاند گرفتار آن شده بودند و آن عبارت از توهم نزدیک بودن سقوط و فروپاشی نظام اسلامی است. سالیان درازی است که جریان غربگرا و معارضین بر طبل فروپاشی نظام می‌کوبند. کمتر روشنفکر و قلم به دست سکولار و متحجر را شاهد بوده و هستیم که درباره مسأله فروپاشی و پایان علائم حیاتی و سقوط نظام اسلامی وا گویه و قلم فرسایی نکرده باشد و آشکار و پنهان امید به آینده‌ای با بر پایی مجدد حکمرانی سکولار بر نبسته باشد. شدت توهم فروپاشی حکمرانی دینی به حدی بود که حتی جبهه معارض را به این باور پوچ انداخته بود که فروپاشی حقیقتاً حتمی است و باید در عملیات براندازی تعجیل کرد. چنین توهم بی پایه و اساسی برنامه ریزان فتنه بزرگ را به این گمان باطل سوق داده بود که برای براندازی فقط به یک جرقه نیاز است. مردم با آن جرقه وارد میدان شده کار نظام خاتمه می‌یابد. بالاخره جرقه فتنه در ۲۵ شهریور ۴۰۱ زده شد اما فتنه‌گران به یک باره با پوشالی بودن توهم متراکم شده چند سال اخیر خود مواجه شدند. آنها مشاهده کردند که چگونه توهم سقوط که در نظرشان سخت و استوار می‌آمد، ولی دود شد و به هوا رفت. فتنه‌گران همه موانع براندازی را اندیشیده بودند تا از سر راه بردارند مگر مکر الهی را که حامی ملت و نظام اسلامی است. مکر خدا نه دود می‌شود و نه به هوا می‌رود بلکه بر زمین ملت خداجو فرود می‌آید. نور هیچ گاه دود شدنی نیست. اکنون مخالفین و معارضین به ویژه سکولارهای اندیشه‌ورز که به این مادر فتنه‌ها امیدها داشتند، باید بیش از گذشته در کار خود درنگ کنند و به این بیندیشند که دلایل این همه کینه و نفرت‌های کورشان با انقلاب و نظام اسلامی از کجا ناشی می‌شود و چرا باید به آن دامن زد. آنها باید بفهمند که جمهوری اسلامی، پدیده‌ای سهل و ممتنع است که راهی نو در دنیای سراسر دنیوی شده بر جهانیان گشوده است و چاره‌ای غیر از گفت‌گو و همزیستی مسالمت‌آمیز با آن ندارند. پایان پیام/ت
